วันพุธที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2551

dreamstory

+ เด็กชายคนหนึ่ง มี "ความฝัน" เป็นเพื่อน


+ ตอนเด็กเขาชอบเล่นกับความฝันมาก เขารู้สึกว่าเวลาที่เขาอยู่กับความฝันเขาสามารถทำ อะไรได้ทุกอย่างที่ อยากจะทำ จนบางครั้งเขาก็โดนพ่อแม่ดุ ที่ไปเล่นกับความฝันมากเกินไป


+ วันหนึ่งพ่อแม่ก็ได้แนะนำเพื่อนใหม่ให้กับเขา เพื่อนใหม่คนนี้ชื่อว่า "ความจริง"


+ เด็กชายเข้ากับความจริง ได้อย่างรวดเร็ว และ ชวนไปเล่นกับความฝัน....


+ วันเวลาผ่านไปหลายปี ความจริง ก็บอกกับ เด็กชายว่า ให้เลิกคบกับความฝัน แล้ว ไปอยู่กับความจริงที่ บ้าน ของ ความจริงดีกว่า


+ เด็กชายไปปรึกษาพ่อแม่ พ่อกับแม่ก็บอกว่า "ถึงเวลาที่ลูกต้องทิ้งความฝันไปหาความจริงได้แล้วล่ะ"


+ เด็กชายยังลังเล และความจริงก็ได้บอกอีกว่า "ที่บ้านของความจริงมีของเล่น และ ขนมเยอะแยะมากมายไปหมด เท่าที่ เด็กชายต้องการ"


+ เด็กชายจึงได้ตอบตกลง เขาได้ไล่ความฝันไป และไปอยู่ที่บ้านของ ความจริง...


+ หลังจากนั้น เด็กชายก็ได้เล่นของเล่นใหม่ ทุกวัน และได้ทานขนมทุกอย่างที่เด็กชายต้องการ ในบ้านของความจริง


+ แต่เด็กชายกลับปะหลาดใจที่ ทุกครั้งที่เล่นของเล่นหรือทานขนมนั้น เขาไม่เคยสนุกกับมันเลยแม้แต่ครั้งเดียว


+ เด็กชายพยายามครุ่นคิด และเขาก็นึกขึ้นได้ว่า เมื่ออยุ่กับความจริงแล้วไม่มีความสุขเมื่อเทียบกับอยุ่กับความฝัน


+ นานวันเข้า เขาก็เริ่มเบื่อที่จะเล่นของเล่นเดิมๆ และ ขนมรสเก่า และคิดถึงความฝัน มากขึ้น เด็กชายจึงไปบอกลาความจริง


+ ความ จริงบอกว่าถ้าเด็กชายจะอดทนได้หรือ หาก วันนึงไม่มีทั้งของเล่นและขนม เด็กชายเกิดความลังเล


+ ทั้งๆที่เขาอยากออกไปหาความฝัน แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะทิ้งที่แห่งนี้ไป เพราะเขากลัวที่จะไม่ได้เล่นของเล่นและกินขนมอีก


+ เขายอมอยู่บ้านของความจริงต่อไป เล่นของเล่น กินขนมแบบเดิมๆ เขาพยายามจะลืมความฝันให้ได้ ด้วยการเล่นและกินให้มากกว่าเดิม


+ หลายปีต่อมา เด็กชายเริ่มแก่ชรา ในที่สุดเขาก็ค้นพบว่า เขาไม่สามารถลืมความฝันได้เลย หากวันนั้นเขาตัดสินใจออกจากบ้านของความจริงเพื่อเดินตามหาความฝัน เขาคงจะมีความสุขมากกว่านี้ แต่ตอนนี้ เขาเป็นเพียงแค่ชายแก่ขี้แพ้ ที่ไม่มีแม้เรี่ยวแรงที่จะออกเดินทางตามหาความฝันได้อีกแล้ว......

9 ความคิดเห็น:

pawn กล่าวว่า...

อือ ..... โคตรๆ เฮ้อ ไม่น่าๆ



แก่

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

เยียมเลยๆ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

กะ หรด แต่งเองรึเปล่า งับ
นึกว่าตอนจบจะคิดได้ไปหาความฝันซะอีกนะ
รึมันยังไม่จบว่ะ
งือออ...มันไม่น่าจบงี้นะ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อ่านแล้วดีอ่าค่ะ
จะรอติดตาม ผลงานต่อปายย

ปล.แล้วถ้าเป็นพี่ จะเลือก ความจริงหรือ ความฝัน?

arteractive กล่าวว่า...

โครงเรื่องดีน่าสนใจ แต่ไม่น่าบอกตรงน่าหาอะไรเป็นสื่อแทนความฝันและความจริง เพราะผู้อ่านอาจเดาเรื่องได้เมื่ออ่านไปซักพัก

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

เค้ายังหาความฝันไม่เจอเรยยอ่ะกรด

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อืมมมมมมมม....ลึกล้ำ!
ไปเขียนหนังสือได้เลยนะกรด
เค้าแนะนำให้ส่งไปสำนักหนังสือ
เป็นเรื่องสั้น รวมเล่มก็ได้
อ่านแล้วรู้สึก... ถึง...การปลงกับชีวิตนะ
แต่มันก็คือเรื่องจริง...
ว่างๆๆ ก็เอามาให้อ่านอีก
.....HaHaHui.....

BooMPiM กล่าวว่า...

แจ่มจริงๆ ทำให้นึกถึงตัวเองที่ทุกวันนี้อยู่กับความจริงจนบางครั้งกลับลืมความฝัน ความชอบในสิ่งที่ตัวเองรัก แต่ก็ไม่มีความกล้าพอที่จะทิ้งความจริงไป เพราะกลัวว่าจะเสียทุกอย่าง ToT

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

กูชอบ บทความนี้
กำลังทำอยู่