สอง...

๑.
๏นาฬิกาหนึ่งสุดแสน เที่ยงตรง
บอกเวลาทุ่มโมง เที่ยงมั่น
หนึ่งนาฬิกาบ่ตรง เคียงข้าง
บ่รู้กาลไหนนั้น เที่ยงแท้แน่นอน

๒.
๏หนึ่งคนชี้ทาง สว่างใส
จักไปที่หนใด บ่ยั่น
สองคนพาสงสัย มืดมน
เลือกบ่ถูกถึงขั้น จักต้องหยุดเดิน

๓.
๏หนึ่งคนคงรักมั่น ยืนยง
รักยืนนานมั่นคง ชั่วฟ้า
สองคนทำใจหลง นอกลู่
รักนั้นแลเห็นว่า ยากหวังในรัก

ขอบคุณ น้องพอ ที่จุดประกายความคิด

ตื่น

๏ฉันตื่นมาบนโลกที่โหดร้าย
โลกกว้างใหญ่ใครใครหมายยื้อแย่ง
ฉันต่อสู้เสียจนสิ้นเรี่ยวแรง
ดุจวิ่งแข่งในลู่ไร้เส้นชัย

อนิจจัง

๏ใดใดในโลกล้วน อนิจจัง
ไร้สิ่งใดจีรัง คู่ฟ้า
พลัดพรากย่อมทุกขัง เศร้าโศก
สรรพสิ่งมีสิ้นล้า ห่อนได้ยืนนาน

แด่ แบตเตอรี่ที่พังไป...