วันพุธที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

นิราศลมหนาว

๑.
๏ลมหนาวพัดโชยเข้ามา
หัวใจข้านี้หงอยเหงา
คิดถึงแล้วพลางโศรกเศร้า
ชีวิตเราต้องแสนอดทน
๒.
๏ความฝันยังอยู่ห่างไกล
ทุกวันต้องใฝ่ฝึกฝน
ชีวิตลำเค็ญเหลือล้น
ต้องทนกล้ำกลืนทำงาน
๓.
๏คล้ายเรานั้นเป็นเพียงผู้
ตั้งอยู่ในวัฏสงสาร
นับวันผ่านพ้นยาวนาน
สังขารค่อยๆเสื่อมไป
๔.
๏อยากให้ความฝันเป็นจริง
ทุกสิ่งเป็นดั่งใจหมาย
ไม่ต้องเหนื่อยยากลำบากกาย
เรียงรายด้วยรักและยินดี
๕.
๏พี่น้องก็ให้สุขสม
รักกันเกลียวกลมสุขี
พ่อแม่อายุมั่นขวัญดี
ไม่มีโรคภัยเบียดเบียน
๖.
๏ส่งท้ายคนไทยชื่นบาน
ยึดมั่นพระธรรมคำสอน
เส้นสายชั่วร้ายให้ขาดตอน
ขอพรให้ไทยเจริญเทอญ.....ฯ

คนไม่จริงใจ

๏มีทุกข์ชวนทุกข์ร่วม แรมปี
มีสุขห่างหลีกหนี เบือนหน้า
มีลาภคอยต่อตี ปัดป้อง
ควรเลี่ยงดังท่านว่า อย่าได้เชื่อใจ

วันอังคารที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2552

สอง...

๑.
๏นาฬิกาหนึ่งสุดแสน เที่ยงตรง
บอกเวลาทุ่มโมง เที่ยงมั่น
หนึ่งนาฬิกาบ่ตรง เคียงข้าง
บ่รู้กาลไหนนั้น เที่ยงแท้แน่นอน


๒.
๏หนึ่งคนชี้ทาง สว่างใส
จักไปที่หนใด บ่ยั่น
สองคนพาสงสัย มืดมน
เลือกบ่ถูกถึงขั้น จักต้องหยุดเดิน


๓.
๏หนึ่งคนคงรักมั่น ยืนยง
รักยืนนานมั่นคง ชั่วฟ้า
สองคนทำใจหลง นอกลู่
รักนั้นแลเห็นว่า ยากหวังในรัก


ขอบคุณ น้องพอ ที่จุดประกายความคิด

วันจันทร์ที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2552

ตื่น

๏ฉันตื่นมาบนโลกที่โหดร้าย
โลกกว้างใหญ่ใครใครหมายยื้อแย่ง
ฉันต่อสู้เสียจนสิ้นเรี่ยวแรง
ดุจวิ่งแข่งในลู่ไร้เส้นชัย

วันพฤหัสบดีที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2552

อนิจจัง

๏ใดใดในโลกล้วน อนิจจัง
ไร้สิ่งใดจีรัง คู่ฟ้า
พลัดพรากย่อมทุกขัง เศร้าโศก
สรรพสิ่งมีสิ้นล้า ห่อนได้ยืนนาน

แด่ แบตเตอรี่ที่พังไป...