วันเสาร์ที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2552

ความรัก ยาพิษ

๏ฝืนกลืนรสขื่นเข้ม ยาดี
ปัดเป่าโรคภัยหนี ยิ่งแล้ว
หอมหวานยิ่งรสดี ยาเบื่อ
อาสัญบ่คลาดแคล้ว ไป่รู้สรรพคุณ

๏หักสวาทขาดเมื่อแม้ รักมี
เจ็บบ่นานเกินปี ผ่านพ้น
ผูกจิตร่วมฤดี ยากห่าง เหินนา
จมจ่อมทุกข์มากล้น ชั่วสิ้นชีวี

โคลงสองบทนี้ ขอขอบคุณให้พี่หินที่ช่วยขัดเกลาครับ

1 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

เขียนอีกน๊าาาา เออ ความรักเป็นยาพิษ แต่ว่าคนเค้าก็ ชอบดื่มกันจังเลย